از چه بگويم يا بنويسم 

براي كه ؟

در خيابان پا مي گذارم و قدم مي زنم

من و خيابان و ياد تو

آن طرف خيابان، كمي دورتر، روي نميكت، كنار حوض پارك نشسته ايم و قاه قاه ميخنديم

من زير گوش ات زمزمه مي كنم و تو.....

انگار كه دنيا مال ما بود و شادي هايش پاياني نداشت

اما چه كوتاه بود عمر اين دنياي بي خبر از همه جا

تا چشم بر هم زديم بار سفر بست و من ماندم و خيابان و ياد تو